Utspraak op Platt: /uːtɛɪ̯nɛɪ̯nbɾɪnɡn̩/
Verb
Sülven: ut·en·een·brin·gen
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
As ik en jungen Keerl weer, heff ik mi Geld toverdeent un Daagbläder uteneenbröcht.
[2]
Randwoortschatt
Bispelen:
De dumme Striet harr uns meist uteneenbröcht.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­en­een­brin­gen
PPP:
ut­en­een­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bring uteneen
du bringst uteneen
he/se/dat bringt uteneen
wi bringt uteneen
ji bringt uteneen
se bringt uteneen
Vergangen Tiet:
ik brö­ch uteneen
du bröch­st uteneen
he/se/dat brö­ch uteneen
wi brö­chen uteneen
ji brö­chen uteneen
se brö­chen uteneen
Perfekt:
ik heff ut­en­een­bröch­t
du hest ut­en­een­bröch­t
he/se/dat hett ut­en­een­bröch­t
wi hebbt ut­en­een­bröch­t
ji hebbt ut­en­een­bröch­t
se hebbt ut­en­een­bröch­t
Kunjunktiv:
ik brö­ch uteneen
du bröch­st uteneen
he/se/dat brö­ch uteneen
wi brö­chen uteneen
ji brö­chen uteneen
se brö­chen uteneen
Imperativ:
bring uteneen!
bringt uteneen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: uteneen + bringen