Utspraak op Platt: /tvaɪ̯smiːtn̩/
Verb
Sülven: twei·smie·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Ik heff bi’t Spölen en Glas tweismeten.

Verbformen:

Infinitiv:
twei­smie­ten
PPP:
twei­sme­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smiet twei
du smitt­st twei
he/se/dat smitt twei
wi smiet twei
ji smiet twei
se smiet twei
Vergangen Tiet:
ik smeet twei
du smeetst twei
he/se/dat smeet twei
wi sme­ten twei
ji sme­ten twei
se sme­ten twei
Perfekt:
ik heff twei­sme­ten
du hest twei­sme­ten
he/se/dat hett twei­sme­ten
wi hebbt twei­sme­ten
ji hebbt twei­sme­ten
se hebbt twei­sme­ten
Kunjunktiv:
ik smeet twei
du smeetst twei
he/se/dat smeet twei
wi sme­ten twei
ji sme­ten twei
se sme­ten twei
Imperativ:
smiet twei!
smiet twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + smieten