fletig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /flɛɪ̯tɪç/

Adjektiv

Sülven: fle·tig

fletiger fletigst

[1]

Randwoortschatt

plattdüütsch:

in de Laag to fleten, natt, nich fast un nich in Form von Gas

dat Woort warrt in de normale Spraak roor bruukt un lever ümschreven; warrt bruukt, wenn dat üm Exaktheit geiht

düütsch:

flüssig

nedderlandsch:

vloeiend

vloeibaar

liquide

engelsch:

liquid

Bispelen:

Ies is fast, Water is fletig un Damp is en Gas.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: fleten + -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.