Utspraak op Platt: /ʏnɐzɪtn̩/
Verb
Sülven: ün·ner·sit·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
sik ünner wat befinnen
düütsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ün­ner­sit­ten
PPP:
ün­ner­se­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sitt ünner
du sitt­st ünner
he/se/dat sitt ünner
wi sitt ünner
ji sitt ünner
se sitt ünner
Vergangen Tiet:
ik seet ünner
du seetst ünner
he/se/dat seet ünner
wi se­ten ünner
ji se­ten ünner
se se­ten ünner
Perfekt:
ik heff ün­ner­se­ten
du hest ün­ner­se­ten
he/se/dat hett ün­ner­se­ten
wi hebbt ün­ner­se­ten
ji hebbt ün­ner­se­ten
se hebbt ün­ner­se­ten
Kunjunktiv:
ik seet ünner
du seetst ünner
he/se/dat seet ünner
wi se­ten ünner
ji se­ten ünner
se se­ten ünner
Imperativ:
sitt ünner!
sitt ünner!
Infinitiv:
ün­ner­sit­ten
PPP:
ün­ner­se­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sitt ünner
du sitt­st ünner
he/se/dat sitt ünner
wi sitt ünner
ji sitt ünner
se sitt ünner
Vergangen Tiet:
ik satt ünner
du satt­st ünner
he/se/dat satt ünner
wi sat­ten ünner
ji sat­ten ünner
se sat­ten ünner
Perfekt:
ik heff ün­ner­se­ten
du hest ün­ner­se­ten
he/se/dat hett ün­ner­se­ten
wi hebbt ün­ner­se­ten
ji hebbt ün­ner­se­ten
se hebbt ün­ner­se­ten
Kunjunktiv:
ik satt ünner
du satt­st ünner
he/se/dat satt ünner
wi sat­ten ünner
ji sat­ten ünner
se sat­ten ünner
Imperativ:
sitt ünner!
sitt ünner!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ünner + sitten