Utspraak op Platt: /nɔːfɾɔːɡn̩/
Verb
Sülven: na·fra·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff den Naam nich verstahn. — Denn fraag em eerst na!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Uns Deensten warrt veel nafraagt.

Verbformen:

Infinitiv:
na­fra­gen
PPP:
na­fraagt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fraag na
du fraagst na
he/se/dat fraagt na
wi fraagt na
ji fraagt na
se fraagt na
Vergangen Tiet:
ik fröög na
du fröögst na
he/se/dat fröög na
wi frö­gen na
ji frö­gen na
se frö­gen na
Perfekt:
ik heff na­fraagt
du hest na­fraagt
he/se/dat hett na­fraagt
wi hebbt na­fraagt
ji hebbt na­fraagt
se hebbt na­fraagt
Kunjunktiv:
ik fröög na
du fröögst na
he/se/dat fröög na
wi frö­gen na
ji frö­gen na
se frö­gen na
Imperativ:
fraag na!
fraagt na!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: na + fragen