Utspraak op Platt: /afma͡ɐʃɛːɾən/
Verb
Sülven: af·mar·sche·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­mar­sche­ren
PPP:
af­mar­scheert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mar­scheer af
du mar­scheerst af
he/se/dat mar­scheert af
wi mar­scheert af
ji mar­scheert af
se mar­scheert af
Vergangen Tiet:
ik mar­scheer af
du mar­scheerst af
he/se/dat mar­scheer af
wi mar­sche­ren af
ji mar­sche­ren af
se mar­sche­ren af
Perfekt:
ik bün af­mar­scheert
du büst af­mar­scheert
he/se/dat is af­mar­scheert
wi sünd af­mar­scheert
ji sünd af­mar­scheert
se sünd af­mar­scheert
Kunjunktiv:
ik mar­scheer af
du mar­scheerst af
he/se/dat mar­scheer af
wi mar­sche­ren af
ji mar­sche­ren af
se mar­sche­ren af
Imperativ:
mar­scheer af!
mar­scheert af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + marscheren