Utspraak op Platt: /afspɪln̩/
Verb
Sülven: af·spil·len
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dalfallen
düütsch:
abfallen
herunterfallen
Bispelen:
Du muttst mit dat Hau en beten oppassen! Wenn dor so veel afspillt, denn mööt wi later allens fegen.

Verbformen:

Infinitiv:
af­spil­len
PPP:
af­spill­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spill af
du spill­st af
he/se/dat spill­t af
wi spill­t af
ji spill­t af
se spill­t af
Vergangen Tiet:
ik spill af
du spill­st af
he/se/dat spill af
wi spil­len af
ji spil­len af
se spil­len af
Perfekt:
ik bün af­spill­t
du büst af­spill­t
he/se/dat is af­spill­t
wi sünd af­spill­t
ji sünd af­spill­t
se sünd af­spill­t
Kunjunktiv:
ik spill af
du spill­st af
he/se/dat spill af
wi spil­len af
ji spil­len af
se spil­len af
Imperativ:
spill af!
spill­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + spillen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.