Utspraak op Platt: /dɔːlfaln̩/
Verb
Sülven: dal·fal·len
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Kaam von de Kant weg, ans fallst du dor noch dal!

Verbformen:

Infinitiv:
dal­fal­len
PPP:
dal­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall dal
du fall­st dal
he/se/dat fall­t dal
wi fall­t dal
ji fall­t dal
se fall­t dal
Vergangen Tiet:
ik füll dal
du füll­st dal
he/se/dat füll dal
wi fül­len dal
ji fül­len dal
se fül­len dal
Perfekt:
ik bün dal­ful­len
du büst dal­ful­len
he/se/dat is dal­ful­len
wi sünd dal­ful­len
ji sünd dal­ful­len
se sünd dal­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll dal
du füll­st dal
he/se/dat füll dal
wi fül­len dal
ji fül­len dal
se fül­len dal
Imperativ:
fall dal!
fall­t dal!
Infinitiv:
dal­fal­len
PPP:
dal­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall dal
du fall­st dal
he/se/dat fall­t dal
wi fall­t dal
ji fall­t dal
se fall­t dal
Vergangen Tiet:
ik full dal
du full­st dal
he/se/dat full dal
wi ful­len dal
ji ful­len dal
se ful­len dal
Perfekt:
ik bün dal­fal­len
du büst dal­fal­len
he/se/dat is dal­fal­len
wi sünd dal­fal­len
ji sünd dal­fal­len
se sünd dal­fal­len
Kunjunktiv:
ik full dal
du full­st dal
he/se/dat full dal
wi ful­len dal
ji ful­len dal
se ful­len dal
Imperativ:
fall dal!
fall­t dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + fallen