Utspraak op Platt: /ɾuːtføːy̯ɾən/
Verb
Sülven: rut·föh·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Gott schall uns rutföhren ut dat Leed.

Verbformen:

Infinitiv:
rut­föh­ren
PPP:
rut­föhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik föhr rut
du föhrst rut
he/se/dat föhrt rut
wi föhrt rut
ji föhrt rut
se föhrt rut
Vergangen Tiet:
ik föhr rut
du föhrst rut
he/se/dat föhr rut
wi föh­ren rut
ji föh­ren rut
se föh­ren rut
Perfekt:
ik heff rut­föhrt
du hest rut­föhrt
he/se/dat hett rut­föhrt
wi hebbt rut­föhrt
ji hebbt rut­föhrt
se hebbt rut­föhrt
Kunjunktiv:
ik föhr rut
du föhrst rut
he/se/dat föhr rut
wi föh­ren rut
ji föh­ren rut
se föh­ren rut
Imperativ:
föhr rut!
föhrt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + föhren
Identische Wöör ››› rutföhren ❔︎