Utspraak op Platt: /anpɪnkn̩/
Verb
Sülven: an·pin·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anslahn un den Luut pink maken
to’n Bispeel de Smitt, de mit’n Hamer op’n Ambolt haut

Verbformen:

Infinitiv:
an­pin­ken
PPP:
an­pinkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pink an
du pinkst an
he/se/dat pinkt an
wi pinkt an
ji pinkt an
se pinkt an
Vergangen Tiet:
ik pink an
du pinkst an
he/se/dat pink an
wi pin­ken an
ji pin­ken an
se pin­ken an
Perfekt:
ik heff an­pinkt
du hest an­pinkt
he/se/dat hett an­pinkt
wi hebbt an­pinkt
ji hebbt an­pinkt
se hebbt an­pinkt
Kunjunktiv:
ik pink an
du pinkst an
he/se/dat pink an
wi pin­ken an
ji pin­ken an
se pin­ken an
Imperativ:
pink an!
pinkt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + pinken

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.