Utspraak op Platt: /anstɾɔːln̩/
Verb
Sülven: an·strah·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­strah­len
PPP:
an­strahlt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik strahl an
du strahlst an
he/se/dat strahlt an
wi strahlt an
ji strahlt an
se strahlt an
Vergangen Tiet:
ik strahl an
du strahlst an
he/se/dat strahl an
wi strah­len an
ji strah­len an
se strah­len an
Perfekt:
ik heff an­strahlt
du hest an­strahlt
he/se/dat hett an­strahlt
wi hebbt an­strahlt
ji hebbt an­strahlt
se hebbt an­strahlt
Kunjunktiv:
ik strahl an
du strahlst an
he/se/dat strahl an
wi strah­len an
ji strah­len an
se strah­len an
Imperativ:
strahl an!
strahlt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + strahlen