Utspraak op Platt: /hɔu̯çspɾɪŋn̩/
Verb
Sülven: hoog·sprin·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He is vör Schreck hoogsprungen, as he de Spinn sehn hett.

Verbformen:

Infinitiv:
hoog­sprin­gen
PPP:
hoog­sprun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sprin­g hoog
du sprin­gst hoog
he/se/dat sprin­gt hoog
wi sprin­gt hoog
ji sprin­gt hoog
se sprin­gt hoog
Vergangen Tiet:
ik sprün­g hoog
du sprün­gst hoog
he/se/dat sprün­g hoog
wi sprün­gen hoog
ji sprün­gen hoog
se sprün­gen hoog
Perfekt:
ik bün hoog­sprun­gen
du büst hoog­sprun­gen
he/se/dat is hoog­sprun­gen
wi sünd hoog­sprun­gen
ji sünd hoog­sprun­gen
se sünd hoog­sprun­gen
Kunjunktiv:
ik sprün­g hoog
du sprün­gst hoog
he/se/dat sprün­g hoog
wi sprün­gen hoog
ji sprün­gen hoog
se sprün­gen hoog
Imperativ:
sprin­g hoog!
sprin­gt hoog!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hoog + springen