Utspraak op Platt: /aksɛptɛːɾən/
Verb
Sülven: ak·zep·te·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wenn du dat nich willst, denn mutt ik dat akzepteren.

Verbformen:

Infinitiv:
ak­zep­te­ren
PPP:
ak­zep­teert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ak­zep­teer
du ak­zep­teerst
he/se/dat ak­zep­teert
wi ak­zep­teert
ji ak­zep­teert
se ak­zep­teert
Vergangen Tiet:
ik ak­zep­teer
du ak­zep­teerst
he/se/dat ak­zep­teer
wi ak­zep­te­ren
ji ak­zep­te­ren
se ak­zep­te­ren
Perfekt:
ik heff ak­zep­teert
du hest ak­zep­teert
he/se/dat hett ak­zep­teert
wi hebbt ak­zep­teert
ji hebbt ak­zep­teert
se hebbt ak­zep­teert
Kunjunktiv:
ik ak­zep­teer
du ak­zep­teerst
he/se/dat ak­zep­teer
wi ak­zep­te­ren
ji ak­zep­te­ren
se ak­zep­te­ren
Imperativ:
ak­zep­teer!
ak­zep­teert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer