Utspraak op Platt: /tvaɪ̯ɡnɔːɡn̩/
Verb
Sülven: twei·gna·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
twei­gna­gen
PPP:
twei­gnaagt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gnaag twei
du gnaagst twei
he/se/dat gnaagt twei
wi gnaagt twei
ji gnaagt twei
se gnaagt twei
Vergangen Tiet:
ik gnaag twei
du gnaagst twei
he/se/dat gnaag twei
wi gna­gen twei
ji gna­gen twei
se gna­gen twei
Perfekt:
ik heff twei­gnaagt
du hest twei­gnaagt
he/se/dat hett twei­gnaagt
wi hebbt twei­gnaagt
ji hebbt twei­gnaagt
se hebbt twei­gnaagt
Kunjunktiv:
ik gnaag twei
du gnaagst twei
he/se/dat gnaag twei
wi gna­gen twei
ji gna­gen twei
se gna­gen twei
Imperativ:
gnaag twei!
gnaagt twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + gnagen