Utspraak op Platt: /vɛçstɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: weg·ste·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett dat Geld wegsteken in sien Tasch.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­ste­ken
PPP:
weg­ste­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik steek weg
du sti­ckst weg
he/se/dat sti­ckt weg
wi steekt weg
ji steekt weg
se steekt weg
Vergangen Tiet:
ik stöök weg
du stöökst weg
he/se/dat stöök weg
wi stö­ken weg
ji stö­ken weg
se stö­ken weg
Perfekt:
ik heff weg­ste­ken
du hest weg­ste­ken
he/se/dat hett weg­ste­ken
wi hebbt weg­ste­ken
ji hebbt weg­ste­ken
se hebbt weg­ste­ken
Kunjunktiv:
ik stöök weg
du stöökst weg
he/se/dat stöök weg
wi stö­ken weg
ji stö­ken weg
se stö­ken weg
Imperativ:
steek weg!
steekt weg!
Infinitiv:
weg­ste­ken
PPP:
weg­sta­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik steek weg
du sti­ckst weg
he/se/dat sti­ckt weg
wi steekt weg
ji steekt weg
se steekt weg
Vergangen Tiet:
ik stöök weg
du stöökst weg
he/se/dat stöök weg
wi stö­ken weg
ji stö­ken weg
se stö­ken weg
Perfekt:
ik heff weg­sta­ken
du hest weg­sta­ken
he/se/dat hett weg­sta­ken
wi hebbt weg­sta­ken
ji hebbt weg­sta­ken
se hebbt weg­sta­ken
Kunjunktiv:
ik stöök weg
du stöökst weg
he/se/dat stöök weg
wi stö­ken weg
ji stö­ken weg
se stö­ken weg
Imperativ:
steek weg!
steekt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + steken