Utspraak op Platt: /tɔu̯tɾɛkn̩/
Verb
Sülven: to·tre·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Treck man de Gardien to.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De ne’e Pastoor is jüst eerst totrocken.

Verbformen:

Infinitiv:
to­tre­cken
PPP:
to­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck to
du tre­ckst to
he/se/dat tre­ckt to
wi tre­ckt to
ji tre­ckt to
se tre­ckt to
Vergangen Tiet:
ik tröck to
du trö­ckst to
he/se/dat tröck to
wi trö­cken to
ji trö­cken to
se trö­cken to
Perfekt:
ik heff to­tro­cken
du hest to­tro­cken
he/se/dat hett to­tro­cken
wi hebbt to­tro­cken
ji hebbt to­tro­cken
se hebbt to­tro­cken
Kunjunktiv:
ik tröck to
du trö­ckst to
he/se/dat tröck to
wi trö­cken to
ji trö­cken to
se trö­cken to
Imperativ:
treck to!
tre­ckt to!
Infinitiv:
to­tre­cken
PPP:
to­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck to
du tre­ckst to
he/se/dat tre­ckt to
wi tre­ckt to
ji tre­ckt to
se tre­ckt to
Vergangen Tiet:
ik treck to
du tre­ckst to
he/se/dat treck to
wi tre­cken to
ji tre­cken to
se tre­cken to
Perfekt:
ik heff to­tro­cken
du hest to­tro­cken
he/se/dat hett to­tro­cken
wi hebbt to­tro­cken
ji hebbt to­tro­cken
se hebbt to­tro­cken
Kunjunktiv:
ik treck to
du tre­ckst to
he/se/dat treck to
wi tre­cken to
ji tre­cken to
se tre­cken to
Imperativ:
treck to!
tre­ckt to!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: to + trecken