Utspraak op Platt: /ɾɪnkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: rin·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett en Pott nahmen un dor Water rinkregen.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rin­krie­gen
PPP:
rin­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg rin
du krigg­st rin
he/se/dat krigg­t rin
wi kriegt rin
ji kriegt rin
se kriegt rin
Vergangen Tiet:
ik kreeg rin
du kreegst rin
he/se/dat kreeg rin
wi kre­gen rin
ji kre­gen rin
se kre­gen rin
Perfekt:
ik heff rin­kre­gen
du hest rin­kre­gen
he/se/dat hett rin­kre­gen
wi hebbt rin­kre­gen
ji hebbt rin­kre­gen
se hebbt rin­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg rin
du kreegst rin
he/se/dat kreeg rin
wi kre­gen rin
ji kre­gen rin
se kre­gen rin
Imperativ:
krieg rin!
kriegt rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + kriegen