Utspraak op Platt: /dɔːlʃiːn̩/
Verb
Sülven: dal·schie·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von baven raf lüchten
faken von de Sünn
düütsch:
herunterscheinen
herabscheinen
niederscheinen
nedderlandsch:
neerschijnen
engelsch:
shine down
Bispelen:
De Sünn schient so hell von’n Heven dal.

Verbformen:

Infinitiv:
dal­schie­nen
PPP:
dal­schient
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schien dal
du schienst dal
he/se/dat schient dal
wi schient dal
ji schient dal
se schient dal
Vergangen Tiet:
ik schien dal
du schienst dal
he/se/dat schien dal
wi schie­nen dal
ji schie­nen dal
se schie­nen dal
Perfekt:
ik heff dal­schient
du hest dal­schient
he/se/dat hett dal­schient
wi hebbt dal­schient
ji hebbt dal­schient
se hebbt dal­schient
Kunjunktiv:
ik schien dal
du schienst dal
he/se/dat schien dal
wi schie­nen dal
ji schie­nen dal
se schie­nen dal
Imperativ:
schien dal!
schient dal!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
dal­schie­nen
PPP:
dal­sche­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schien dal
du schinn­st dal
he/se/dat schinn­t dal
wi schient dal
ji schient dal
se schient dal
Vergangen Tiet:
ik scheen dal
du scheenst dal
he/se/dat scheen dal
wi sche­nen dal
ji sche­nen dal
se sche­nen dal
Perfekt:
ik heff dal­sche­nen
du hest dal­sche­nen
he/se/dat hett dal­sche­nen
wi hebbt dal­sche­nen
ji hebbt dal­sche­nen
se hebbt dal­sche­nen
Kunjunktiv:
ik scheen dal
du scheenst dal
he/se/dat scheen dal
wi sche­nen dal
ji sche­nen dal
se sche­nen dal
Imperativ:
schien dal!
schient dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + schienen

Tohoopsett Wöör:

dal
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.