Utspraak op Platt: /føː͡ɐdɔu̯n/
Verb
Sülven: vör·doon
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik do dat vör un ji doot dat na!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mutt ik vonavend en Slipps vördoon?

Verbformen:

Infinitiv:
vör­doon
PPP:
vör­daan
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik do vör
du deist vör
he/se/dat deit vör
wi doot vör
ji doot vör
se doot vör
Vergangen Tiet:
ik deed vör
du deedst vör
he/se/dat deed vör
wi de­den vör
ji de­den vör
se de­den vör
Perfekt:
ik heff vör­daan
du hest vör­daan
he/se/dat hett vör­daan
wi hebbt vör­daan
ji hebbt vör­daan
se hebbt vör­daan
Kunjunktiv:
ik deed vör
du deedst vör
he/se/dat deed vör
wi de­den vör
ji de­den vör
se de­den vör
Imperativ:
do vör!
doot vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + doon