Utspraak op Platt: /uːtsnuːm̩/
Verb
Sülven: ut·snu·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He snüfft so luut ut, dor warrst meist bang bi.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­snu­ven
PPP:
ut­sna­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snuuv ut
du snüff­st ut
he/se/dat snüff­t ut
wi snuuvt ut
ji snuuvt ut
se snuuvt ut
Vergangen Tiet:
ik snööv ut
du snöövst ut
he/se/dat snööv ut
wi snö­ven ut
ji snö­ven ut
se snö­ven ut
Perfekt:
ik heff ut­sna­ven
du hest ut­sna­ven
he/se/dat hett ut­sna­ven
wi hebbt ut­sna­ven
ji hebbt ut­sna­ven
se hebbt ut­sna­ven
Kunjunktiv:
ik snööv ut
du snöövst ut
he/se/dat snööv ut
wi snö­ven ut
ji snö­ven ut
se snö­ven ut
Imperativ:
snuuv ut!
snuuvt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + snuven