Utspraak op Platt: /ɾʏmflɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: rüm·fle·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Mott is jümmer wedder üm de Lamp rümflagen.
De Fleger flüggt üm’n Barg rüm.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­fle­gen
PPP:
rüm­fla­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fleeg rüm
du flügg­st rüm
he/se/dat flügg­t rüm
wi fleegt rüm
ji fleegt rüm
se fleegt rüm
Vergangen Tiet:
ik flöög rüm
du flöögst rüm
he/se/dat flöög rüm
wi flö­gen rüm
ji flö­gen rüm
se flö­gen rüm
Perfekt:
ik bün rüm­fla­gen
du büst rüm­fla­gen
he/se/dat is rüm­fla­gen
wi sünd rüm­fla­gen
ji sünd rüm­fla­gen
se sünd rüm­fla­gen
Kunjunktiv:
ik flöög rüm
du flöögst rüm
he/se/dat flöög rüm
wi flö­gen rüm
ji flö­gen rüm
se flö­gen rüm
Imperativ:
fleeg rüm!
fleegt rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + flegen