Utspraak op Platt: /fəɾklʊkn̩/
Verb
Sülven: ver·klu·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
versupen, in’t Water ünnergahn
düütsch:
ertrinken
nedderlandsch:
verdrinken
verzuipen
engelsch:
drown
Bispelen:
Ik heff bi’t Swemmen en Ramm kregen un bün meist verkluckt!

Verbformen:

Infinitiv:
ver­klu­cken
PPP:
ver­klu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­kluck
du ver­klu­ckst
he/se/dat ver­klu­ckt
wi ver­klu­ckt
ji ver­klu­ckt
se ver­klu­ckt
Vergangen Tiet:
ik ver­kluck
du ver­klu­ckst
he/se/dat ver­kluck
wi ver­klu­cken
ji ver­klu­cken
se ver­klu­cken
Perfekt:
ik bün ver­klu­ckt
du büst ver­klu­ckt
he/se/dat is ver­klu­ckt
wi sünd ver­klu­ckt
ji sünd ver­klu­ckt
se sünd ver­klu­ckt
Kunjunktiv:
ik ver­kluck
du ver­klu­ckst
he/se/dat ver­kluck
wi ver­klu­cken
ji ver­klu­cken
se ver­klu­cken
Imperativ:
ver­kluck!
ver­klu­ckt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + Kluck
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.