Utspraak op Platt: /vɛçfɪʃn̩/
Verb
Sülven: weg·fi·schen
[1]
Opbowoortschatt
Figurativ
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Korl hett Harm de Deern wegfischt.
[2]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De groten Fangscheep hebbt de lütten Fischers allens wegfischt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­fi­schen
PPP:
weg­fi­scht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fi­sch weg
du fi­schst weg
he/se/dat fi­scht weg
wi fi­scht weg
ji fi­scht weg
se fi­scht weg
Vergangen Tiet:
ik fi­sch weg
du fi­schst weg
he/se/dat fi­sch weg
wi fi­schen weg
ji fi­schen weg
se fi­schen weg
Perfekt:
ik heff weg­fi­scht
du hest weg­fi­scht
he/se/dat hett weg­fi­scht
wi hebbt weg­fi­scht
ji hebbt weg­fi­scht
se hebbt weg­fi­scht
Kunjunktiv:
ik fi­sch weg
du fi­schst weg
he/se/dat fi­sch weg
wi fi­schen weg
ji fi­schen weg
se fi­schen weg
Imperativ:
fi­sch weg!
fi­scht weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + fischen