Utspraak op Platt: /vɛçkɾuːpm̩/
Verb
Sülven: weg·kru·pen
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Krupen en Steed verlaten
düütsch:
wegkriechen
nedderlandsch:
wegkruipen
engelsch:
crawl away
Bispelen:
De Worm is ganz suttje wegkrapen.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­kru­pen
PPP:
weg­kra­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kruup weg
du krüpp­st weg
he/se/dat krüpp­t weg
wi kruupt weg
ji kruupt weg
se kruupt weg
Vergangen Tiet:
ik krööp weg
du krööpst weg
he/se/dat krööp weg
wi krö­pen weg
ji krö­pen weg
se krö­pen weg
Perfekt:
ik bün weg­kra­pen
du büst weg­kra­pen
he/se/dat is weg­kra­pen
wi sünd weg­kra­pen
ji sünd weg­kra­pen
se sünd weg­kra­pen
Kunjunktiv:
ik krööp weg
du krööpst weg
he/se/dat krööp weg
wi krö­pen weg
ji krö­pen weg
se krö­pen weg
Imperativ:
kruup weg!
kruupt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + krupen

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.