Utspraak op Platt: /vɛçpʊt͡sn̩/
Verb
Sülven: weg·put·zen
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett den Koken ganz alleen wegputzt.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Jäger hett den Haas wegputzt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­put­zen
PPP:
weg­putzt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik putz weg
du putzst weg
he/se/dat putzt weg
wi putzt weg
ji putzt weg
se putzt weg
Vergangen Tiet:
ik putz weg
du putzst weg
he/se/dat putz weg
wi put­zen weg
ji put­zen weg
se put­zen weg
Perfekt:
ik heff weg­putzt
du hest weg­putzt
he/se/dat hett weg­putzt
wi hebbt weg­putzt
ji hebbt weg­putzt
se hebbt weg­putzt
Kunjunktiv:
ik putz weg
du putzst weg
he/se/dat putz weg
wi put­zen weg
ji put­zen weg
se put­zen weg
Imperativ:
putz weg!
putzt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + putzen