Utspraak op Platt: /klɔː͡ɐmɔːkn̩/
Verb
Sülven: kloor·ma·ken
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik kunn ehr dat nich kloormaken, dat se dat nich dröff.

Verbformen:

Infinitiv:
kloor­ma­ken
PPP:
kloor­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik maak kloor
du maakst kloor
he/se/dat maakt kloor
wi maakt kloor
ji maakt kloor
se maakt kloor
Vergangen Tiet:
ik möök kloor
du möökst kloor
he/se/dat möök kloor
wi mö­ken kloor
ji mö­ken kloor
se mö­ken kloor
Perfekt:
ik heff kloor­maakt
du hest kloor­maakt
he/se/dat hett kloor­maakt
wi hebbt kloor­maakt
ji hebbt kloor­maakt
se hebbt kloor­maakt
Kunjunktiv:
ik möök kloor
du möökst kloor
he/se/dat möök kloor
wi mö­ken kloor
ji mö­ken kloor
se mö­ken kloor
Imperativ:
maak kloor!
maakt kloor!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: kloor + maken