Utspraak op Platt: /viːdɐlɔu̯pm̩/
Verb
Sülven: wie·der·lo·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
go on
Bispelen:
He hett mi sehn, is över nich anholen un is wiederlopen.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
go on
Bispelen:
Ik bün toslapen un dat Kiekschapp is wiederlopen.

Verbformen:

Infinitiv:
wie­der­lo­pen
PPP:
wie­der­lo­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik loop wieder
du löpp­st wieder
he/se/dat löpp­t wieder
wi loopt wieder
ji loopt wieder
se loopt wieder
Vergangen Tiet:
ik lööp wieder
du lööpst wieder
he/se/dat lööp wieder
wi lö­pen wieder
ji lö­pen wieder
se lö­pen wieder
Perfekt:
ik bün wie­der­lo­pen
du büst wie­der­lo­pen
he/se/dat is wie­der­lo­pen
wi sünd wie­der­lo­pen
ji sünd wie­der­lo­pen
se sünd wie­der­lo­pen
Kunjunktiv:
ik lööp wieder
du lööpst wieder
he/se/dat lööp wieder
wi lö­pen wieder
ji lö­pen wieder
se lö­pen wieder
Imperativ:
loop wieder!
loopt wieder!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: wieder + lopen