Utspraak op Platt: /uːtʃɪmpm̩/
Verb
Sülven: ut·schim·pen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Person schimpen
düütsch:
ausschimpfen
nedderlandsch:
uitschelden
engelsch:
scold
Bispelen:
Mudder hett mi utschimpt, dat ik mien Büx al wedder dreckig maakt heff.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­schim­pen
PPP:
ut­schimpt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schimp ut
du schimpst ut
he/se/dat schimpt ut
wi schimpt ut
ji schimpt ut
se schimpt ut
Vergangen Tiet:
ik schimp ut
du schimpst ut
he/se/dat schimp ut
wi schim­pen ut
ji schim­pen ut
se schim­pen ut
Perfekt:
ik heff ut­schimpt
du hest ut­schimpt
he/se/dat hett ut­schimpt
wi hebbt ut­schimpt
ji hebbt ut­schimpt
se hebbt ut­schimpt
Kunjunktiv:
ik schimp ut
du schimpst ut
he/se/dat schimp ut
wi schim­pen ut
ji schim­pen ut
se schim­pen ut
Imperativ:
schimp ut!
schimpt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + schimpen

Tohoopsett Wöör:

ut Utschimpers
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.