Kummt nich in’n Plural vör f de Schaam
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Verlegenheit; Geföhl, blameert to ween
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He harr keen Schaam.

Etymologie:

Woort afleidt von: schamen