Utspraak op Platt: /jɪbəln/
Verb
Sülven: jib·beln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Verlangen wiesen, hibbelig ween
düütsch:
unruhig sein und verlangen
Bispelen:
De Kinner hebbt in’n Supermarkt an de Kass so lang jibbelt bet de Moder jüm wat Snökerkraam kofft hett.

Verbformen:

Infinitiv:
jib­beln
PPP:
jib­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik jib­bel
du jib­belst
he/se/dat jib­belt
wi jib­belt
ji jib­belt
se jib­belt
Vergangen Tiet:
ik jib­bel
du jib­belst
he/se/dat jib­bel
wi jib­beln
ji jib­beln
se jib­beln
Perfekt:
ik heff jib­belt
du hest jib­belt
he/se/dat hett jib­belt
wi hebbt jib­belt
ji hebbt jib­belt
se hebbt jib­belt
Kunjunktiv:
ik jib­bel
du jib­belst
he/se/dat jib­bel
wi jib­beln
ji jib­beln
se jib­beln
Imperativ:
jib­bel!
jib­belt!

Tohoopsett Wöör:

Jibbel jibbelig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.