Utspraak op Platt: /bəviːzn̩/
Verb
Sülven: be·wie·sen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Kannst du bewiesen, dat he dat daan hett?

Verbformen:

Infinitiv:
be­wie­sen
PPP:
be­wiest
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­wies
du be­wiest
he/se/dat be­wiest
wi be­wiest
ji be­wiest
se be­wiest
Vergangen Tiet:
ik be­wies
du be­wiest
he/se/dat be­wies
wi be­wie­sen
ji be­wie­sen
se be­wie­sen
Perfekt:
ik heff be­wiest
du hest be­wiest
he/se/dat hett be­wiest
wi hebbt be­wiest
ji hebbt be­wiest
se hebbt be­wiest
Kunjunktiv:
ik be­wies
du be­wiest
he/se/dat be­wies
wi be­wie­sen
ji be­wie­sen
se be­wie­sen
Imperativ:
be­wies!
be­wiest!
Infinitiv:
be­wie­sen
PPP:
be­we­sen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­wies
du be­wis­st
he/se/dat be­wis­st
wi be­wiest
ji be­wiest
se be­wiest
Vergangen Tiet:
ik be­wees
du be­weest
he/se/dat be­wees
wi be­we­sen
ji be­we­sen
se be­we­sen
Perfekt:
ik heff be­we­sen
du hest be­we­sen
he/se/dat hett be­we­sen
wi hebbt be­we­sen
ji hebbt be­we­sen
se hebbt be­we­sen
Kunjunktiv:
ik be­wees
du be­weest
he/se/dat be­wees
wi be­we­sen
ji be­we­sen
se be­we­sen
Imperativ:
be­wies!
be­wiest!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + wiesen