Utspraak op Platt: /smœɪ̯kɐ/
Substantiv
Sülven: Smö·ker
Plural: Smö­kers m de Smö­ker
[1]
Opbowoortschatt
Figurativ
plattdüütsch:
düütsch:

Etymologie:

Woort afleidt von: smökern
Identische Wöör ››› Smöker ❔︎