Utspraak op Platt: /uːtfɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: ut·fe·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Hest de Köök al utfeegt?

Verbformen:

Infinitiv:
ut­fe­gen
PPP:
ut­feegt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik feeg ut
du feegst ut
he/se/dat feegt ut
wi feegt ut
ji feegt ut
se feegt ut
Vergangen Tiet:
ik feeg ut
du feegst ut
he/se/dat feeg ut
wi fe­gen ut
ji fe­gen ut
se fe­gen ut
Perfekt:
ik heff ut­feegt
du hest ut­feegt
he/se/dat hett ut­feegt
wi hebbt ut­feegt
ji hebbt ut­feegt
se hebbt ut­feegt
Kunjunktiv:
ik feeg ut
du feegst ut
he/se/dat feeg ut
wi fe­gen ut
ji fe­gen ut
se fe­gen ut
Imperativ:
feeg ut!
feegt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + fegen