Utspraak op Platt: /ɡnabəln/
Verb
Sülven: gnab·beln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit swacke Kraft kauen oder bieten
düütsch:
knabbern
nedderlandsch:
knabbelen
engelsch:
nibble
gnaw
Bispelen:
De Muus hett en Lock in’n Sack gnabbelt.

Verbformen:

Infinitiv:
gnab­beln
PPP:
gnab­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gnab­bel
du gnab­belst
he/se/dat gnab­belt
wi gnab­belt
ji gnab­belt
se gnab­belt
Vergangen Tiet:
ik gnab­bel
du gnab­belst
he/se/dat gnab­bel
wi gnab­beln
ji gnab­beln
se gnab­beln
Perfekt:
ik heff gnab­belt
du hest gnab­belt
he/se/dat hett gnab­belt
wi hebbt gnab­belt
ji hebbt gnab­belt
se hebbt gnab­belt
Kunjunktiv:
ik gnab­bel
du gnab­belst
he/se/dat gnab­bel
wi gnab­beln
ji gnab­beln
se gnab­beln
Imperativ:
gnab­bel!
gnab­belt!

Tohoopsett Wöör:

afgnabbeln begnabbeln tweignabbeln

Dubbelwöör:

gnabbern
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.