Utspraak op Platt: /uːtɾiːtn̩/
Verb
Sülven: ut·rie·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik bün von tohuus utreten.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik föhl mi as wenn ik Bööm utrieten kunn.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­rie­ten
PPP:
ut­re­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik riet ut
du ritt­st ut
he/se/dat ritt ut
wi riet ut
ji riet ut
se riet ut
Vergangen Tiet:
ik reet ut
du reetst ut
he/se/dat reet ut
wi re­ten ut
ji re­ten ut
se re­ten ut
Perfekt:
ik bün ut­re­ten
du büst ut­re­ten
he/se/dat is ut­re­ten
wi sünd ut­re­ten
ji sünd ut­re­ten
se sünd ut­re­ten
Kunjunktiv:
ik reet ut
du reetst ut
he/se/dat reet ut
wi re­ten ut
ji re­ten ut
se re­ten ut
Imperativ:
riet ut!
riet ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + rieten