Utspraak op Platt: /knɪkəɾɪç/
Adjektiv
Sülven: kni·cke·rig
knickeriger knickerigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He is so knickerig, he gifft nix ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Knicker + -ig