Utspraak op Platt: /uːtjakəln/
Verb
Sülven: ut·ja·ckeln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Wackeln un Rieten looswarrn, afbruken
düütsch:
verschleißen
von mechanischen Teilen
ausleiern
von mechanischen Teilen
Spiel bekommen
von mechanischen Teilen
engelsch:
wear out
about mechanical parts
Bispelen:
De Drücker von de Döör is utjackelt, de Schruven mööt ins wedder fasttrocken warrn.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­ja­ckeln
PPP:
ut­ja­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ja­ckel ut
du ja­ckelst ut
he/se/dat ja­ckelt ut
wi ja­ckelt ut
ji ja­ckelt ut
se ja­ckelt ut
Vergangen Tiet:
ik ja­ckel ut
du ja­ckelst ut
he/se/dat ja­ckel ut
wi ja­ckeln ut
ji ja­ckeln ut
se ja­ckeln ut
Perfekt:
ik bün ut­ja­ckelt
du büst ut­ja­ckelt
he/se/dat is ut­ja­ckelt
wi sünd ut­ja­ckelt
ji sünd ut­ja­ckelt
se sünd ut­ja­ckelt
Kunjunktiv:
ik ja­ckel ut
du ja­ckelst ut
he/se/dat ja­ckel ut
wi ja­ckeln ut
ji ja­ckeln ut
se ja­ckeln ut
Imperativ:
ja­ckel ut!
ja­ckelt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + jackeln

Tohoopsett Wöör:

ut
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.