Utspraak op Platt: /fəɾdɔktɐn/
Verb
Sülven: ver·dok·tern
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­dok­tern
PPP:
ver­dok­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­dok­ter
du ver­dok­terst
he/se/dat ver­dok­tert
wi ver­dok­tert
ji ver­dok­tert
se ver­dok­tert
Vergangen Tiet:
ik ver­dok­ter
du ver­dok­terst
he/se/dat ver­dok­ter
wi ver­dok­tern
ji ver­dok­tern
se ver­dok­tern
Perfekt:
ik heff ver­dok­tert
du hest ver­dok­tert
he/se/dat hett ver­dok­tert
wi hebbt ver­dok­tert
ji hebbt ver­dok­tert
se hebbt ver­dok­tert
Kunjunktiv:
ik ver­dok­ter
du ver­dok­terst
he/se/dat ver­dok­ter
wi ver­dok­tern
ji ver­dok­tern
se ver­dok­tern
Imperativ:
ver­dok­ter!
ver­dok­tert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + Dokter