Utspraak op Platt: /bɪkbɛːˑ͡ɐ/
Substantiv
Sülven: Bick·beer
Plural: Bick­be­ren f de Bick­beer
[1]
Opbowoortschatt
Oort in de Biologie
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Pannkoken mag ik geern mit Bickberen.
Dit Johr wasst de Bickberen goot!

Etymologie:

Woort afleidt von: Beer