Utspraak op Platt: /lɪkmuːln̩/
Verb
Sülven: lick·mu·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik dat Muul licken
wenn man Aptiet op wat hett
düütsch:
sich den Mund lecken
engelsch:
lick one's chops
lick one's lips
Bispelen:
He füng lieks dat Lickmulen an, as dat Büffet rinkeem.

Verbformen:

Infinitiv:
lick­mu­len
PPP:
lick­muult
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lick­muul
du lick­muulst
he/se/dat lick­muult
wi lick­muult
ji lick­muult
se lick­muult
Vergangen Tiet:
ik lick­muul
du lick­muulst
he/se/dat lick­muul
wi lick­mu­len
ji lick­mu­len
se lick­mu­len
Perfekt:
ik heff lick­muult
du hest lick­muult
he/se/dat hett lick­muult
wi hebbt lick­muult
ji hebbt lick­muult
se hebbt lick­muult
Kunjunktiv:
ik lick­muul
du lick­muulst
he/se/dat lick­muul
wi lick­mu­len
ji lick­mu­len
se lick­mu­len
Imperativ:
lick­muul!
lick­muult!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: licken + Muul
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.