Utspraak op Platt: /ha͡ɐkn̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: har·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Hark arbeiden
düütsch:
harken
rechen
nedderlandsch:
harken
engelsch:
rake
Bispelen:
Ik weer op’n Karkhoff un heff de Graffsteed harkt.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Roger Rössing, CC BY-SA 3.0 de

Verbformen:

Infinitiv:
har­ken
PPP:
harkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hark
du harkst
he/se/dat harkt
wi harkt
ji harkt
se harkt
Vergangen Tiet:
ik hark
du harkst
he/se/dat hark
wi har­ken
ji har­ken
se har­ken
Perfekt:
ik heff harkt
du hest harkt
he/se/dat hett harkt
wi hebbt harkt
ji hebbt harkt
se hebbt harkt
Kunjunktiv:
ik hark
du harkst
he/se/dat hark
wi har­ken
ji har­ken
se har­ken
Imperativ:
hark!
harkt!

Tohoopsett Wöör:

afharken biharken Hark Harkefoor Harkels Harkmeih naharken tohoopharken wegharken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.