Utspraak op Platt: /anbɾɛn̩/
Verb
Sülven: an·bren·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
so lang mit Füür oder Hitt in Kuntakt ween, dat dat swarte Plackens kriggt
vör allen von Eten
düütsch:
anbrennen

Verbformen:

Infinitiv:
an­bren­nen
PPP:
an­brenn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik brenn an
du brenn­st an
he/se/dat brenn­t an
wi brenn­t an
ji brenn­t an
se brenn­t an
Vergangen Tiet:
ik brenn an
du brenn­st an
he/se/dat brenn an
wi bren­nen an
ji bren­nen an
se bren­nen an
Perfekt:
ik bün an­brenn­t
du büst an­brenn­t
he/se/dat is an­brenn­t
wi sünd an­brenn­t
ji sünd an­brenn­t
se sünd an­brenn­t
Kunjunktiv:
ik brenn an
du brenn­st an
he/se/dat brenn an
wi bren­nen an
ji bren­nen an
se bren­nen an
Imperativ:
brenn an!
brenn­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + brennen

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.