plattdeutsch:
deutsch:
Verbformen:
Infinitiv:
spaken
Partizip Perfekt:
spaakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik spaak
du spaakst
he/se/dat spaakt
wi spaakt
ji spaakt
se spaakt
Imperfekt:
ik spaak
du spaakst
he/se/dat spaak
wi spaken
ji spaken
se spaken
Perfekt:
ik bün spaakt
du büst spaakt
he/se/dat is spaakt
wi sünd spaakt
ji sünd spaakt
se sünd spaakt
Konjunktiv:
ik spaak
du spaakst
he/se/dat spaak
wi spaken
ji spaken
se spaken
Imperativ:
spaak!
spaakt!
Etymologie:
Wort abgeleitet von: spaak