Utspraak op Platt: /ɔpkɔːm̩/
Verb
Sülven: op·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Slaap nich so lang! Kaam man op un do wat!
[2]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Rogg is dit Johr goot opkamen.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
op­ka­men
PPP:
op­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam op
du kumm­st op
he/se/dat kumm­t op
wi kaamt op
ji kaamt op
se kaamt op
Vergangen Tiet:
ik keem op
du keemst op
he/se/dat keem op
wi ke­men op
ji ke­men op
se ke­men op
Perfekt:
ik bün op­ka­men
du büst op­ka­men
he/se/dat is op­ka­men
wi sünd op­ka­men
ji sünd op­ka­men
se sünd op­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem op
du keemst op
he/se/dat keem op
wi ke­men op
ji ke­men op
se ke­men op
Imperativ:
kaam op!
kaamt op!
Infinitiv:
op­ka­men
PPP:
op­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm op
du kumm­st op
he/se/dat kumm­t op
wi kaamt op
ji kaamt op
se kaamt op
Vergangen Tiet:
ik keem op
du keemst op
he/se/dat keem op
wi ke­men op
ji ke­men op
se ke­men op
Perfekt:
ik bün op­ka­men
du büst op­ka­men
he/se/dat is op­ka­men
wi sünd op­ka­men
ji sünd op­ka­men
se sünd op­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem op
du keemst op
he/se/dat keem op
wi ke­men op
ji ke­men op
se ke­men op
Imperativ:
kumm op!
kaamt op!
Infinitiv:
op­ka­men
PPP:
op­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam op
du kümm­st op
he/se/dat kümm­t op
wi kaamt op
ji kaamt op
se kaamt op
Vergangen Tiet:
ik keem op
du keemst op
he/se/dat keem op
wi ke­men op
ji ke­men op
se ke­men op
Perfekt:
ik bün op­ka­men
du büst op­ka­men
he/se/dat is op­ka­men
wi sünd op­ka­men
ji sünd op­ka­men
se sünd op­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem op
du keemst op
he/se/dat keem op
wi ke­men op
ji ke­men op
se ke­men op
Imperativ:
kaam op!
kaamt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + kamen