Utspraak op Platt: /kɔːpʊtfaln̩/
Verb
Sülven: ka·putt·fal·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He is strumpelt un hett sik dat Been kaputtfullen.

Verbformen:

Infinitiv:
ka­putt­fal­len
PPP:
ka­putt­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall kaputt
du fall­st kaputt
he/se/dat fall­t kaputt
wi fall­t kaputt
ji fall­t kaputt
se fall­t kaputt
Vergangen Tiet:
ik füll kaputt
du füll­st kaputt
he/se/dat füll kaputt
wi fül­len kaputt
ji fül­len kaputt
se fül­len kaputt
Perfekt:
ik heff ka­putt­ful­len
du hest ka­putt­ful­len
he/se/dat hett ka­putt­ful­len
wi hebbt ka­putt­ful­len
ji hebbt ka­putt­ful­len
se hebbt ka­putt­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll kaputt
du füll­st kaputt
he/se/dat füll kaputt
wi fül­len kaputt
ji fül­len kaputt
se fül­len kaputt
Imperativ:
fall kaputt!
fall­t kaputt!
Infinitiv:
ka­putt­fal­len
PPP:
ka­putt­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall kaputt
du fall­st kaputt
he/se/dat fall­t kaputt
wi fall­t kaputt
ji fall­t kaputt
se fall­t kaputt
Vergangen Tiet:
ik full kaputt
du full­st kaputt
he/se/dat full kaputt
wi ful­len kaputt
ji ful­len kaputt
se ful­len kaputt
Perfekt:
ik heff ka­putt­fal­len
du hest ka­putt­fal­len
he/se/dat hett ka­putt­fal­len
wi hebbt ka­putt­fal­len
ji hebbt ka­putt­fal­len
se hebbt ka­putt­fal­len
Kunjunktiv:
ik full kaputt
du full­st kaputt
he/se/dat full kaputt
wi ful­len kaputt
ji ful­len kaputt
se ful­len kaputt
Imperativ:
fall kaputt!
fall­t kaputt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: kaputt + fallen