Utspraak op Platt: /afplʏkn̩/
Verb
Sülven: af·plü·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­plü­cken
PPP:
af­plü­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plück af
du plü­ckst af
he/se/dat plü­ckt af
wi plü­ckt af
ji plü­ckt af
se plü­ckt af
Vergangen Tiet:
ik plück af
du plü­ckst af
he/se/dat plück af
wi plü­cken af
ji plü­cken af
se plü­cken af
Perfekt:
ik heff af­plü­ckt
du hest af­plü­ckt
he/se/dat hett af­plü­ckt
wi hebbt af­plü­ckt
ji hebbt af­plü­ckt
se hebbt af­plü­ckt
Kunjunktiv:
ik plück af
du plü­ckst af
he/se/dat plück af
wi plü­cken af
ji plü­cken af
se plü­cken af
Imperativ:
plück af!
plü­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + plücken