Utspraak op Platt: /øːvɐlɛɡn̩/
Verb
Sülven: ö·ver·leg·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Weetst du, wo de Slötel liggt? — Hm, dor mutt ik eerst överleggen.

Verbformen:

Infinitiv:
ö­ver­leg­gen
PPP:
ö­ver­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ö­ver­legg
du ö­ver­legg­st
he/se/dat ö­ver­legg­t
wi ö­ver­legg­t
ji ö­ver­legg­t
se ö­ver­legg­t
Vergangen Tiet:
ik ö­ver­leed
du ö­ver­leedst
he/se/dat ö­ver­leed
wi ö­ver­le­den
ji ö­ver­le­den
se ö­ver­le­den
Perfekt:
ik heff ö­ver­legg­t
du hest ö­ver­legg­t
he/se/dat hett ö­ver­legg­t
wi hebbt ö­ver­legg­t
ji hebbt ö­ver­legg­t
se hebbt ö­ver­legg­t
Kunjunktiv:
ik ö­ver­leed
du ö­ver­leedst
he/se/dat ö­ver­leed
wi ö­ver­le­den
ji ö­ver­le­den
se ö­ver­le­den
Imperativ:
ö­ver­legg!
ö­ver­legg­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: över + leggen
Identische Wöör ››› överleggen ❔︎