Utspraak op Platt: /kɾøːpəln/
Verb
Sülven: krö·peln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
nich recht vörankamen bi wat
düütsch:
mit etwas nicht recht vorankommen

Verbformen:

Infinitiv:
krö­peln
PPP:
krö­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krö­pel
du krö­pelst
he/se/dat krö­pelt
wi krö­pelt
ji krö­pelt
se krö­pelt
Vergangen Tiet:
ik krö­pel
du krö­pelst
he/se/dat krö­pel
wi krö­peln
ji krö­peln
se krö­peln
Perfekt:
ik heff krö­pelt
du hest krö­pelt
he/se/dat hett krö­pelt
wi hebbt krö­pelt
ji hebbt krö­pelt
se hebbt krö­pelt
Kunjunktiv:
ik krö­pel
du krö­pelst
he/se/dat krö­pel
wi krö­peln
ji krö­peln
se krö­peln
Imperativ:
krö­pel!
krö­pelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Kröpel

Tohoopsett Wöör:

dörkröpeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.