Utspraak op Platt: /mɪsbɾuːkn̩/
Verb
Sülven: miss·bru·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
in en Wies bruken, de nich richtig is
düütsch:
missbrauchen
nedderlandsch:
misbruiken
engelsch:
abuse
Bispelen:
’Keen Macht hett, kummt jümmer in Gefohr, disse Macht to missbruken.

Verbformen:

Infinitiv:
miss­bru­ken
PPP:
miss­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik miss­bruuk
du miss­bruukst
he/se/dat miss­bruukt
wi miss­bruukt
ji miss­bruukt
se miss­bruukt
Vergangen Tiet:
ik miss­bruuk
du miss­bruukst
he/se/dat miss­bruuk
wi miss­bru­ken
ji miss­bru­ken
se miss­bru­ken
Perfekt:
ik heff miss­bruukt
du hest miss­bruukt
he/se/dat hett miss­bruukt
wi hebbt miss­bruukt
ji hebbt miss­bruukt
se hebbt miss­bruukt
Kunjunktiv:
ik miss­bruuk
du miss­bruukst
he/se/dat miss­bruuk
wi miss­bru­ken
ji miss­bru­ken
se miss­bru­ken
Imperativ:
miss­bruuk!
miss­bruukt!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
miss­bru­ken
PPP:
miss­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik miss­bruuk
du miss­brookst
he/se/dat miss­brookt
wi miss­bruukt
ji miss­bruukt
se miss­bruukt
Vergangen Tiet:
ik miss­bruuk
du miss­bruukst
he/se/dat miss­bruuk
wi miss­bru­ken
ji miss­bru­ken
se miss­bru­ken
Perfekt:
ik heff miss­bruukt
du hest miss­bruukt
he/se/dat hett miss­bruukt
wi hebbt miss­bruukt
ji hebbt miss­bruukt
se hebbt miss­bruukt
Kunjunktiv:
ik miss­bruuk
du miss­bruukst
he/se/dat miss­bruuk
wi miss­bru­ken
ji miss­bru­ken
se miss­bru­ken
Imperativ:
miss­bruuk!
miss­bruukt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: miss- + bruken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.