Utspraak op Platt: /kɪnɐvɪçt/
Substantiv
Sülven: Kin·ner·wicht
Plural: Kin­ner­wich­ter n dat Kin­ner­wicht
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
So veel Geld hebbt wi nich, dat wi uns en Kinnerwicht tügen köönt.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Kind + Wicht